Czym jest strzelectwo terenowe?
Strzelectwo terenowe (z ang. field target) to ogólna nazwa dla kilku konkurencji strzeleckich z karabinów pneumatycznych
(wiatrówek) oraz nazwa konkretnej konkurencji strzeleckiej, która zapoczątkowała ten rodzaj strzelectwa sportowego.
Strzelanie to wywodzi się z Wysp Brytyjskich, gdzie na początku lat 80. opracowano pierwsze zasady tej konkurencji.
Zasady główne wywodzą się z dopuszczalnego prawnie w Wielkiej Brytanii polowania na małe zwierzęta przy użyciu wiatrówek.
Jak wszędzie w konkurencjach strzeleckich wywodzących się z praktycznych zastosowań, tak i tu znalazła
się grupa chętnych do takiego strzelania, ale w formie bezkrwawej.
W konkurencjach „field target” celem są metalowe tarcze sylwetkowe, kształtem przypominające małe zwierzęta.
Tarcze posiadają mechanizm zapadkowy, który po trafieniu celu w wyznaczone miejsce (hitzone – HZ), powoduje złożenie
(przewrócenie) się celu. Ponowne „postawienie” celu odbywa się przy pomocy linki zamocowanej do celu i doprowadzonej
do stanowiska strzeleckiego. Wielkość figurki wynosi od 10 do 25 cm. Strefa trafień z reguły jest okrągła
a jej średnica wynosi od 15 do 45 mm w zależności od odległości do celu i/lub określonej postawy strzeleckiej.
Cele ustawia się na dystansie od 8 do 50 metrów.
Na zawodach strzelec może oddać do każdego celu tylko jeden strzał. Biorąc pod uwagę niewielką masę i prędkość pocisku
(około 0,5 g) oraz silny wpływ warunków atmosferycznych takich jak wiatr czy deszcz, na trajektorię jego lotu, to okazuje
się, że trafienie celu nie jest takie proste. Zawody przeprowadza się w terenie, na którym zwykle wyznacza się od 20 do 40
stanowisk, od jednego do dwóch celów na każdym (maksymalnie 40 celów).
Do konkurencji dopuszcza się użycie wyłącznie karabinów pneumatycznych. Przepisy oraz uwarunkowania lokalne różnych krajów powodują,
że strzelcy dzieleni są na kilka kategorii, zależnych od energii wystrzeliwanego pocisku oraz rodzaju wiatrówki.
Wiatrówki są wyposażane w celowniki optyczne służące również do pomiaru odległości do celu. Jednocześnie nie
dopuszcza się używania innych urządzeń pomocnych w określeniu dystansu.
TROCHĘ HISTORII
Wprawdzie pierwsze zasady konkurencji field target opracowano na Wyspach Brytyjskich,
to dość szybko upowszechniły się one zarówno w Europie, jak i na innych kontynentach.
W Polsce rozwój tego strzelectwa nastąpił wraz ze zmianami w Ustawie o Broni i Amunicji wprowadzonymi
w 1999 roku oraz pojawieniem się w wolnym handlu w 2000 roku wiatrówek gładkolufowych. Początkowo
niewielka grupa ludzi skupiona wokół prekursorów strzelectwa terenowego w Polsce szybko się rozrosła.
Dzięki ich staraniom, jesienią 2002 roku, nieopodal miejscowości Morsko (Jura Krakowsko-Częstochowska),
odbyło się pierwsze spotkanie-zlot miłośników strzelań terenowych. Po nich nastąpiły następne, nabierając
z czasem charakteru cyklicznego. Później odbywały się dwa razy w roku – wiosną i na jesieni.
Uczestniczyli w nich nie tylko strzelcy z Polski, ale również z innych krajów – Niemiec, Litwy, Rosji i Wielkiej Brytanii.
W 2003 roku powołano do życia Stowarzyszenie Pneumatycznego Strzelectwa Terenowego – PFTA (Polish Field Target Association),
które w 2004 roku zostało przyjęte do World Field Target Federation. Federacja ta zrzesza obecnie ponad 20 organizacji narodowych z 3 kontynentów.
W Polsce do tych konkurencji dopuszczone są wiatrówki wystrzeliwujące śrut z energią
początkową mniejszą niż 17 dżuli. W świetle Ustawy o Broni i Amunicji wiatrówki takie urządzenia
nie są klasyfikowane jako broń i nie jest na nie wymagane jakiekolwiek pozwolenie,
nie podlegają także rejestracji. Jest to urządzenie mogące w określonych warunkach być
niebezpieczne i dlatego zawsze strzelania odbywają się z zachowaniem rygorystycznych zasad bezpieczeństwa.
Obecnie regularnie co roku rozgrywane są zawody w strzelectwie terenowym o Puchar PFTA
(nazywane też Pucharem Polski) na terenie całego kraju, które organizowane są przez
lokalne grupy strzeleckie (Warszawa, Łódź, Poznań, Gdynia, Kraków, Wrocław, Katowice,
Kielce, Bydgoszcz, Szczecin i inne). Głównym założeniem Pucharu PFTA jest przeprowadzenie około dziesięciu zawodów,
z których wyniki najlepszych pięciu startów każdego zawodnika liczone są w klasyfikacji
generalnej Pucharu, a spośród najlepszych zawodników Pucharu PFTA wyłaniana jest reprezentacja na Mistrzostwa Świata w strzelectwie terenowym.
Rozróżnia się kilka odmian konkurencji strzelań terenowych, wynikających z
różnych zapisów regulaminowych. Nazwy konkurencji posiadają brzmienie
angielskojęzyczne, które zostało przyjęte na arenie międzynarodowej jako obowiązujące:
FT – field target
HFT – hunter field target
NHFT – night hunter field target
SFT – sporting field target
Silhouette
Dyscypliny pneumatycznego strzelectwa terenowego w Polsce cały czas rozwijają się.
Do naszego grona dołącza coraz więcej strzelców pragnących rozwijać swoje umiejętności
strzeleckie i rywalizować z innymi w tej jakże pięknej dyscyplinie sportu.
Dlatego bardzo gorąco zachęcamy do przyłączenia się do nas, aby w niedalekiej
przyszłości nasze strzelectwo było jeszcze lepiej postrzegane przez społeczeństwo,
a nasze spotkania miały charakter nie tylko rywalizacji ale i spotkań, festynów
rodzinnych, jak ma to miejsce w Wielkiej Brytanii skąd pochodzą korzenie naszej pasji.
(źródło: PFTA)